Puno en het Titicacameer

Na een korte nachtrit komen we om half 5 's nachts aan in Puno. Het is eerder een lelijke stad die volledig gebouwd is met bruine kleisteen, zodat er weinig kleur is in het straatbeeld. Als we in onze hostel aankomen vallen we meteen terug in slaap tot een uur of 11. (Heerlijk!) We hossen wat rond door Puno en besluiten om in de namiddag naar de ruines van Sillustani te gaan, een paar kilometer buiten Puno. Onderweg blijkt duidelijk waarom dit een van de armste regio´s is van Peru: het landschap is kaal en droog, maar het blijft prachtig!

Sillustani is een begraafplaats uit het pre-inca tijdperk, gelegen aan een klein meer in de vorm van een halve maan (niet het Titicaca meer). Er staan een 50tal torens die de mummies bevatten van overleden notabelen. Uniek en zeer mooi met het meer op de achtergrond! Voorts waren er ook de obligate tempels voor zon en maan, al was daar bijna niets meer van over. Na de ruines bezoeken we nog een van de typische huisjes, maar daar zijn we snel weer weg wegens onïnteressant. 's Avonds drinken we enkele pintjes en eten local cuisine: alpaca-steak. Tasty!

De volgende dag vertrekken we al om 7u met een bootje, de Pusi II (da´s een keer iets anders dan Aquila:)), naar het beroemde Titicacameer. Het hoogste bevaarbare meer ter wereld (170 km lang en 60km breed) op een hoogte van 4000 meter. Eerst staan de drijvende eilanden van de Uros op het programma. Deze eilanden zijn gemaakt van het riet dat op het meer groeit en ook de huizen en boten van de bewonders zijn van dit riet gemaakt. Thor Heyerdahl inspireerde zijn Kon Tiki hierop. Vroeger leefden de Uros, een volkstam uit de Andes, op deze eilanden, maar deze zijn sinds de jaren '50 uitgestorven en hun plaats werd ingenomen door een ander volk, de Aymara. Na 20 minuten komen we op het eiland aan en, u raadt het al, een enorme tourist trap. We worden verwelkomd door de "president" van het eiland die ons de plaatselijke gewoontes uitlegt. De hele eilandgemeenschap werkt samen en deelt alles, ze leven van de visvangst en van onderlinge ruilhandel. De gids raadt ons aan de mensen geen geld te schenken, maar dingen die ze kunnen ruilen zoals pennen en eten. Op de vraag of men de handwerkjes die er gemaakt worden ook met dollars kan betalen antwoordt de president echter breedglimlachend positief :).

Vervolgens varen we nog 2u verder naar het eiland Taquille, dit eiland doet veel denken aan de eilanden voor de kroatische kust. Het is een dor landschap met enkele eucalyptusbomen, er rijden geen auto's noch fietsen en op de top is er een klein dorpje. Het donkerblauwe water van het meer zorgt voor een schitterende achtergrond. We scheiden ons af van de groep om te ontkomen aan een lokaal zang- en dansspectakel en wandelen een tweetal uurtjes over dit rustige eilandje. We picknicken met zicht op het meer en rond half 2 sluiten we weer aan bij de groep. We wandelen terug naar onze boot en varen dan 2.5u terug naar Puno.

Het was ons plan om de volgende ochtend door te reizen naar Copacabana in Bolivia, maar door een staking is de weg afgesloten (again!) en zitten we vast in Puno. We besluiten dan maar om cocktails te gaan drinken!